Friday 20 June 2014

Τυρόπιτα με τραγανό σπιτικό φύλλο


Οι παραδοσιακές πίτες ανεξαρτήτως γεύσης είναι πάντα ευπρόσδεκτες στο τραπέζι μας.
Ως επί το πλείστον προτιμώ να ανοίγω μόνη μου φύλλο, καθώς το θεωρώ πολύ πιο νόστιμο.
Ένα από τα πιο αγαπημένα μου είναι η χωριάτικη σπιτική σφολιάτα που σας είχαμε δείξει εδώ.
Πρόσφατα σε κάποια ανάρτηση στο facebook, είδα ένα βίντεο από Δραμινό ή Σερραϊκό site, δεν θυμάμαι ακριβώς. Στο βίντεο αυτό μια άξια Μακεδόνισσα γιαγιά, άνοιγε σπιτική χωριάτικη σφολιάτα, η οποία έμοιαζε με αυτήν που προανέφερα, αλλά με λίγο διαφορετικό τρόπο.
Κράτησα την συνταγή για να δοκιμάσω και αυτήν την εκδοχή. Έκανα κάποιες δικές μου προσθήκες, που πιστεύω ότι βελτίωσαν την γεύση και την υφή της ζύμης. Και έφτιαξα νόστιμες τυρόπιτες, στις οποίες πρωταγωνιστής είναι το φύλλο!
Αφράτο, τραγανό, πεντανόστιμο, χωρίζεται σε πολλά επί μέρους φύλλα λόγω της διαδικασίας ανοίγματός του!!
Αυτό που έχω να σας πω είναι ότι για άλλη μια φορά, η ελληνική παραδοσιακή κουζίνα αποδεικνύει πως άξια φέρει τον τίτλο μιας από τις καλύτερες και νοστιμότερες κουζίνες του κόσμου!
Δείτε και τα μυστικά που σας δίνω στο τέλος της ανάρτησης για μεγαλύτερη επιτυχία και πάμε να φτιάξουμε την πίτα μας!!

Θα χρειαστούμε:
Για το φύλλο
600-650 γρ. περίπου αλεύρι γ.ο.χ.
300 ml. νερό
15 ml. ξύδι
70 γρ. ελαιόλαδο ή καλαμποκέλαιο
50 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
20 γρ. μπαίκιν πάουντερ
250 γρ. μαργαρίνη ή μαργαρίνη με βούτυρο
(ή 200 γρ. μαργαρίνη + 50 γρ. βούτυρο)
1,5 κουταλάκι αλάτι
Για την γέμιση
350 γρ. φέτα
350 γρ. ανθότυρο
2-3 αυγά
2 κουταλιές λιωμένη μαργαρίνη ή βούτυρο
πιπέρι
Τι κάνουμε:
Μέσα σε μπολ βάζουμε το νερό, το ελαιόλαδο ή το καλαμποκέλαιο, το αλάτι, το γιαούρτι, το μπαίκιν πάουντερ και το ξύδι. Ανακατεύουμε με ένα κουτάλι και θα δούμε ότι το μείγμα μας αφρίζει λίγο. Προσθέτουμε λίγο λίγο το αλεύρι ζυμώνοντας, ως να αποκτήσουμε μια ζύμη μέτρια σε υφή. Αφήνουμε την ζύμη στην άκρη σκεπασμένη για μισή ώρα.
Λιώνουμε την μαργαρίνη της επιλογής μας, ή την μαργαρίνη και το βούτυρο μαζί σε κατσαρολάκι. Αφήνουμε στην άκρη να χλιάνει.
Χωρίζουμε την ζύμη σε τέσσερα κομμάτια και πλάθουμε τέσσερις μπαλίτσες. Ανοίγουμε με τον πλάστη μας το πρώτο φύλλο όπως βλέπουμε στην φωτογραφία. Το αλείφουμε με λιωμένη μαργαρίνη χρησιμοποιώντας ένα πινέλο.

Διπλώνουμε τα δύο άκρα, φέρνοντάς τα στην μέση του φύλλου. Τα βουτυρώνουμε.

Διπλώνουμε τα αντίθετα άκρα φέρνοντάς τα και αυτά στην μέση. Βουτυρώνουμε και πάλι.

Διπλώνουμε άλλη μία φορά. Πασπαλίζουμε με λίγο αλευράκι και το τοποθετούμε σε πιάτο ή πιατέλα. Καλύπτουμε με πλαστική μεμβράνη.
Ανοίγουμε με τον ίδιο τρόπο τις άλλες 3 μπαλίτσες σε φύλλα και τις τοποθετούμε την μία πάνω στην άλλη σε ένα πιάτο, βάζοντας πλαστική μεμβράνη ανάμεσά τους, ώστε να μην κολλήσουν μεταξύ τους. Αλλιώς θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα πιάτο για κάθε φύλλο. Βάζουμε τα φύλλα μας στο ψυγείο και τα αφήνουμε για μισή με μία ώρα.
Βάζουμε την φέτα και το ανθότυρο σε μπολ. Με πιρούνι ή με το χέρι μας, τα τρίβουμε σε πολύ μικρά κομμάτια. Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύουμε καλά.
Επειδή δεν ήθελα στην γέμισή μου να πολυφαίνονται τα τρίμματα των τυριών αφού ανακάτεψα τα υλικά, χρησιμοποίησα το ραβδομπλέντερ και τα πολτοποίησα λίγο.
Πασπαλίζουμε τον πάγκο της κουζίνας ή το τραπέζι μας με αλεύρι. Με τον πλάστη μας ανοίγουμε ένα ένα τα βουτυρωμένα φύλλα. Απλώνουμε σε κάθε φύλλο από ένα τέταρτο της γέμισης.

Φέρνουμε τα τέσσερα άκρα του φύλλου προς το κέντρο, σχηματίζοντας έτσι έναν φάκελο. Προσέχουμε στις ενώσεις να επανωτίζουν το ένα το άλλο, κλείνοντας καλά μέσα την γέμιση.

Επειδή οι τυρόπιτες μας είναι μεγαλούτσικες θα χρειαστούμε ένα ταψάκι για την κάθε μία.
Στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί στα ταψάκια που θα χρησιμοποιήσουμε και τοποθετούμε τις τυρόπιτές μας με την ένωση προς τα κάτω. Βουτυρώνουμε την επιφάνειά τους πολύ καλά.
Όσο και αν μας φαίνεται αρκετή η λιπαρή ουσία που έχουμε χρησιμοποιήσει, απορροφάται κατά το ψήσιμο κάνοντάς το φύλλο νόστιμο και τραγανό.

Έχουμε προθερμάνει τον φούρνο μας στους 175 βαθμούς Κελσίου. Ψήνουμε για 25 - 30 λεπτά ανάλογα τον φούρνο μας, ως να ροδίσει η επιφάνεια τους. Δεν παραψήνουμε γιατί στεγνώνουν.
Αφού βγάλουμε τις τυρόπιτες από τον φούρνο, τις αφήνουμε λίγο να χλιάνουν. Κόβουμε σε κομμάτια μικρά ή μεγαλύτερα και σερβίρουμε.

Σημειώσεις:
- Επειδή οι τυρόπιτές μας είναι μεγαλούτσικες, δεν είναι ανάγκη να τις ψήσουμε όλες την ίδια μέρα. Εγώ έψησα μία την πρώτη φορά και ήταν αρκετή για να χορτάσουν τρία άτομα. Τις υπόλοιπες τις δίπλωσα σε πλαστική μεμβράνη και μετά σε αλουμινόχαρτο και τις φύλαξα στον καταψύκτη για άλλη φορά. Πολύ βολικό δεν είναι;;!!
- Όπως βλέπουμε οι τυρόπιτές μας δεν έχουν μεγάλο ύψος γιατί δεν περιέχουν πολύ γέμιση. Το φύλλο είναι αυτό που κερδίζει τις εντυπώσεις σε αυτήν την συνταγή. Αν όμως θέλουμε πιο έντονη την παρουσία της γέμισης, θα αυξήσουμε τουλάχιστον κατά το ήμισυ την ποσότητά της.
Μια άλλη λύση είναι να αντί για 4 φύλλα να ανοίξουμε 3, χωρίζοντας ανάλογα και την γέμιση στα τρία. Το φύλλο μας θα είναι πιο παχύ και φουσκωτό και η τυρόπιτά μας θα έχει μεγαλύτερο ύψος, έχοντας περισσότερη γέμιση. Προσωπικά όμως θα προτιμούσα να φτιάξω περισσότερη γέμιση.
- Στην ζύμη του φύλλου έχω προτιμήσει να χρησιμοποιήσω καλαμποκέλαιο, για να αποφύγω την βαριά μυρωδιά που έχει κάποιες φορές το ελαιόλαδο.
- Όταν θα το ξαναφτιάξω δεν θα λιώσω την μαργαρίνη. Ξεφεύγει από τις άκρες του φύλλου στην διαδικασία του βουτυρώματος. Θα προτιμήσω να αφήσω την μαργαρίνη να μαλακώσει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και να βουτυρώσω τα φύλλα μου με ένα κουτάλι, όπως κάνω συνήθως.
- Με το φύλλο αυτό μπορούμε να φτιάξουμε ένα σωρό πεντανόστιμες πιτούλες με ότι γέμιση μας αρέσει. Μπορούμε να το ανοίξουμε μακρόστενο, δίνοντας σχήμα μπαστουνιού ή να το κάνουμε στρογγυλό. Η νοστιμιά του θα είναι το ίδιο υπέροχη!!
- Αν δεν φοβόμαστε τις θερμίδες, πριν βάλουμε την κάθε τυρόπιτα στον φούρνο βάζουμε στην κορυφή της 1,5-2 κουταλιές βούτυρο φρέσκο αγελάδας. Με την ζέστη του φούρνου θα λιώσει, θα κυλήσει και προς τα πλάγια ενώ κατά το ψήσιμο θα απορροφηθεί από την τυρόπιτα. Πραγματικά "απογειώνει" την γεύση και μοιάζει εκπληκτικά με αυτές των καλύτερων μπουγατσατζίδικων!!! Με την διαφορά ότι θα είναι φτιαγμένη από τα δικά μας χέρια!!!!
Καλή επιτυχία!
Ειρήνη Ε.

14 comments:

Ερμιόνη said...

Καλημέρα Ειρήνη!
Εσύ είσαι μεγάλη μαστόρισσα και κάνεις το άνοιγμα του φύλλου να φαίνεται παιχνιδάκι!
Εγώ δεν το 'χω και να δω πότε θα το αποκτήσω!
Φοβερή πιτούλα, τέλεια για κάθε ώρα της μέρας. Και για την παραλία φυσικά!
Τα φιλιά μου!

Μυρωδία said...

Νομίζω ότι θα προτιμούσα κι εγώ να κάνω περισσότερη γέμιση, παρά να μειώσω την ποσότητα του τελικού προϊόντος χιχιχι! Πολύ νόστιμη η τυρόπιτα και θα τη φτιάξω, αλλά προσεύχομαι να μου ανοίξει το φύλλο τόσο καλά όσο το δικό σου! :)

Maria B. said...

Ωχ Παναγίτσα μου !! τι βλέπω πρωϊ - πρωϊ !!!! φανταζει πεντανόστιμη, μπορώ να την μυρίσω και να νοιώσω την ντελικάτη γεύση της !!!!

γεια στα χεράκια σου Ρηνάκι !!!

φιλάκια και καλό σ/κ

SpIrToKoYto said...

Ας επικαλεστώ κι εγώ τα θεία όπως η προλαλήσσασα...Ο Ιησούς Χριστός και η μάνα του μαζί...
Τέλεια είναι...!!!
Γειά στα χέρια σου μαστόρισσα...

Καλημέρες και πολλά πολλά φιλιά σε όλες σας...♥

- spoonstories- said...

Ειρήνη καλοδεχούμενη η πιτούλα σου με το φύλλο από τα χεράκια σου!Τρώγεται σαν πρωινό, σαν μεσημεριανό και ως βραδινό!Φιλιά

DIMI said...

Πολύ νόστιμη η τυροπιτά σου Ειρήνη μου!!Καί η διαδικασία τού φύλλου φαίνεται εύκολη!Μέ τό πού θά φτιαχτεί σίγουρα θά εξαφανιστεί στό λεπτό!Χα χα!!!Θά τήν δοκιμάσω!!Καλό Σ/Κ!!Φιλάκια!!

ΕΛΕΝΑ said...

Τι επικλήσεις στα θεία βλέπω πιο πάνω για ένα κομμάτι τυρόπιτα, τι παρακλήσεις και προσευχές, α πα παααα!!!
Κοινώς ετοίμαζε κι άλλο ταψί Ειρήνη μου, από τις τυροπιτούλες που φύλαξες στον καταψύκτη, στρώσε τραπέζι και σου ερχόμαστε!!
Καλό απόγευμα!

Μαρία Έλενα said...

Μου αρέσει πολύ η τυρόπιτα.
Φιλάκια ...

Eri said...

Ειρήνη μου θα φτιάξω με αυτό το φύλλο ζαμπονόπιτες, μοιάζει πολύ με αυτό που χρησιμοποιούν στην Βόρεια Ελλάδα στα μπουγατσατζίδικα για ζαμπονόπιτες και λουκανικόπιτες, να είσαι καλά, καλό καλοκαίρι και πολλά φιλιά!

Unknown said...

Αυτή την τεχνική στο άνοιγμα του φύλλου εφάρμοζε και η γιαγιά μου (που ήταν απ'τη Δράμα) και μου την έμαθε η μαμά μου κι εμένα! Είναι πάρα πολύ εύκολη, και το αποτέλεσμα είναι ένα πολύ τριφτό φύλλο!
Την έκανες πάρα πολύ ωραία Ειρήνη!

Δημιουργία said...

Οι τυροπιτούλες σου Ειρήνη λαχταριστές και το φύλλο ακόμα και στη φωτογραφία δείχνει πόσο τραγανό είναι. Για το βούτυρο που έβαλες λιωμένο, εγώ αυτό που θυμάμαι από τον μπαμπά μου που έφτιαχνε καταπληκτική σφολιάτα είναι ότι έβαζε σκληρή μαργαρίνη χωρίς να την λιώσει, παγωμένη, απλός την χτύπαγε λίγο με τον πλάστη ανάμεσα σε δυο λαδόχαρτα για να την μαλακώσει. Αν θυμάμαι καλά την αγοράζαμε από ένα κατάστημα με βούτυρα στην Γούναρη στον Πειραιά.

Tante Kiki said...

Καλημέρα Ειρήνη...με ξεσήκωσες μ' αυτή την ανάρτησή σου!! Όχι τίποτε άλλο κι έχω καιρό να φτιάξω φύλλο ...τεμπέλιασα τελευταία και ο χρόνος λιγοστός!!! Αύριο όμως θα τη φτιάξω τη δική σου!!!!!! Πρέπει να έγινε τέλεια! Γεια στα χέρια σου!!
Καλή σου μέρα και καλό ΣΚ!

Elenis Cooking said...

Ειρήνη μου δε παίζεσαι!!!Τέλειο φύλλο, με ξεσήκωσες!Θα το δοκιμάσω σίγουρα!Γεια στα χέρια σου!!!
Φιλάκια πολλά!!!

Mary said...

Ειρηνάκι μου γεια στα χέρια σου!
Το παραδοσιακό φύλλο είναι υπέροχο και δε μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο!

Φιλάκια πολλά!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...